W mroźną noc maja 1935 Warszawa pogrąża się w ciszy po nagłej śmierci przywódcy. Za zamkniętymi drzwiami Belwederu zapadają pierwsze decyzje nowego układu władzy — szybkie, bezwzględne i konieczne, by przywrócić kontrolę nad państwem.

Za zamkniętymi drzwiami rodzi się koncepcja państwa przyszłości. To tu powstają strategie, które mają ocalić Polskę przed kryzysem i narzucić jej nowy kierunek. Żadnych zrywów - kierujemy się egoizmem narodowym.

Ulice ustępują miejsca salom sejmowym i gabinetom ministrów. Zamiast manifestów i demonstracji — ustawy, które mają zapewnić porządek i legitymizację nowej władzy.

Budżet staje się polem bitwy. Liczby, kredyty i inwestycje zdecydują, czy Polska utrzyma kurs modernizacji, czy ugrzęźnie w długu i stagnacji. Rządzącym przyświeca jeden cel: uwolnić potencjał gospodarczy narodu.

Naród czeka na symbol, który scementuje władzę i nada jej autorytet. Silny lider na trudne czasy - nowy Marszałek ma być gwarantem stabilności, ale i narzędziem w rękach strategów.

Wolne miasto - w którym Polak czy Żyd boi się wyjść po zmroku na ulicę. Port staje się stawką w rozgrywce o dostęp do świata. Kompromis kupuje czas, ale rodzi pytania: gdzie kończy się realizm, a zaczyna kapitulacja?

W gabinetach mocarstw trwa pojedynek cierpliwości. Polska negocjuje, milczy, ustępuje i naciska — próbując zdobyć więcej, niż pozwala jej pozycja.

Spotkania na najwyższym szczeblu przypominają rozgrywkę hazardową. Każda karta to ryzyko, a stawka rośnie z każdą kolejną deklaracją. Ale tu ważą się losy Polski i potrzeba oddalenia zagrożenia.

Polska balansuje między systemami i sojuszami, szukając własnej przestrzeni. Jedna decyzja może otworzyć drzwi na Zachód — albo zatrzasnąć je na zawsze.

Europa płonie, a stolica imperium staje się areną zakulisowych rozmów. Tu rozstrzyga się, kto zdobędzie ostateczny wpływ na bieg wojny.

Władza testuje granice — ile można poświęcić, by utrzymać spokój? Państwo staje przed wyborem między bezpieczeństwem a utratą wiarygodności.

Koniec wojny otwiera nową epokę. Polska wychodzi z niej odmieniona — silniejsza, ale naznaczona decyzjami, których konsekwencje będą odczuwalne przez pokolenia.

Po dwudziestu pięciu latach Polska wkracza w lata sześćdziesiąte jako państwo odmienione przez trudne decyzje i kompromisy. Zyskała siłę i stabilność, ale też blizny, które przypominają o cenie pokoju.